şakır şakır yağmur eşliğinde açtım gözlerimi çikolata sıcaklığında saçlarım ıslanmış,kirpiklerimde...
saat 10 olamaz.Okula geç kaldım ozaman gitmeyeyim diye düşündüm mutfağa indim süt v bi kaç paket bisküviyi alarak salonda son ses müzik açarak koltuğa gömüldüm.bi kaç saat sonra yağmur şiddetlendi ve ortam bütün yumşaklığını kaybetti ve bum,elektiriklr kesildi şarjım yok,net yok,tv yok...
sıkıcı bi hafta başı üstümü değiştirmek için herkesin gözdesi olan 5 karıştab az eteğimi çektim file çoraplar kalın kazak ve ceket...
evde birinin olduğunu sandım tanımadığım biri botlarımı giydim hemen aşağı inecektim ki saçımı yapmadığımı farkettim kesin benim hayal ettiğim birşeylerdir dedim önemsemedim saçımı taradım dümdüz saçlarımın kahkülleri gözlerime kadar uzanmış ilgiyi gözlerim için istiyordu.sonra pat,çat, yada ona benzer tuhaf sesler gelmeye başladı iyice korkmaya başladım bunun üzerine gök gürültüsü ödümü koparmaya çalışan 2. şey olarak arka plana atıldı .Bir bi adam odamın kapısının önünden geçti olamaz gördüm !annemin yatak odasına doğru yani kuyumcu dükkanına...hemen babamın çalışma odasına çekmecesinde bir tabanca vardı ben küçükken hikayesini anlatmıştı babam.Hemen onu aldım amacım sadece korkutmaktı annemin yatak odasına silahı adama doğrulttum adam bana bakmadı bile yüzünü bile dönmedi
-Bana bak pislik annemin değerli eşyalarını bırak !!!
- ( ! )
-Sen bilirsin.Poli- (bum bum bumm birden adamı kurşunu dizdim)
-hayır hayır olamaz . Adama doğru koştum yüzünü çevirdiğimde o adamın
BABAM olduğunu farkettim.