Almora'nın gerçekten ne düşündüğünü merak ediyordum.Acaba onun için bir şeyler mi hissediyordu?
"Eğer senin için önemliyse gelsin partiye."dedi.
Bu sözüyle düşüncelerimden sıyrıldım.
"Aslında rahatsız olacaksan gelmeyebilir."dedim.Ama gelmesini çok istiyordum.
"Yo,olmam o eskide kaldı artık."dedi.
Rahatlamıştım.Gülümsedim.Cebimden telefonumu çıkardım.O sırada Almora'da beni inceliyordu.
"Ona aşıksın değil mi ?"dedi sakince.
"Yo,değilim o sadece arkadaşım."dedim utanarak.
Yüzüme baktı.Sonra sarıldı.
"Bec,sadece senin iyiliğini istiyorum.Şimdi açıkça söyle onu seviyor musun?"dedi.
Ne cevap vereceğimi bilemedim.Yüzüne baktım.Sakindi.Ona gerçeği söylemelimiydim?Aslında bunu kendime bile itiraf edemiyordum.
"Alm,aslında emin değilim.Onun yanındayken çok gülüyorum.Çok eğlenceli.Aslında tam benim gibi.Belki bu aşk değildir.Bilemiyorum.."dedim.
Ben bu itiraflarımlarımda boğulurken Almora telefonunu çıkardı ve birini aradı.
"Alo ? Ian ? Hey.. Ben Almora...Evet evet .Aslında senle konuşmam lazım.Evet,çok önemli,tamam birazdan görüşürüz..."
Şaşırmıştım.Almora ne yapıyordu?
"Sen...sen ne yapıyordun Almora ?"dedim.
Bir anda kalktı.
"Sen bana güven Bec,sen eve dön hemen geliyorum."dedi.